Kulturowe odkrycia na Sri Lance, post gościnny Antonia Carvalho i Marty Reis Ribeiro

Od kiedy tylko los nas połączył, przynajmniej raz w roku staramy się wyruszyć w jakąś większą podróż, by odkryć nowy kawałek tego świata.
W tym roku podczas pewnej imprezy znajoma para zainspirowała nas, byśmy pojechali do dwóch wyjątkowych Azjatyckich krajów: Indii i Sri Lanki.
Chcielibyśmy z wami podzielić się naszymi wrażeniami ze Sri Lanki, znanej również jako Portugalski Cejlon, kraju, który znowu jest modny i o którym marzy wielu podróżników.
Pojechaliśmy do Sri Lanki w czerwcu podczas monsunu, dlatego też zdecydowaliśmy się ominąć zachodnią i południową cześć kraju.
Sri Lanka ma klimat tropikalny, co poczuliśmy już wychodząc z lotniska w stolicy, Kolombo.
Ludzie, ogólnie rzecz biorąc, są całkiem przyjaźni i zawsze robią wszystko, by obcokrajowcy dobrze się tu czuli.

Około 70% ludności Sri Lanki jest buddystami, więc różnorakie przedstawiania Buddy widać na każdym kroku.

Już od samego początku zdaliśmy sobie sprawę, że nie jest to bardzo rozwinięte państwo. Nie są to Indie dla początkujących, jak wiele osób twierdzi. Ciężko porównywać. To kraj prosty, gdzie krajobraz nie został jeszcze naruszony przez człowieka.

Spędziliśmy tam tydzień. Najbardziej zainteresowani byliśmy kulturowym aspektem wyspy oraz wschodnim wybrzeżem (plażą). Sporo czasu spędziliśmy w tuk-tukach i taksówkach, ponieważ na drogach panuje niesamowity chaos. Podczas jednej podróży z lotniska do stolicy złapaliśmy trzy gumy. Dotarcie gdziekolwiek zajmuje lata…

Zwiedzanie rozpoczęliśmy w Nuwaraeliya. Jest to miasto produkujące największą ilość lokalnej herbaty (jest to główny produkt eksportowy kraju). Nuwaraeliya, ze względu na wysokie położenie, posiada specyficzny i wyjątkowy klimat. Gdy my tam byliśmy, było tak zimno, że musieliśmy założyć naraz prawie wszystkie ubrania z naszych plecaków.

By nacieszyć się każdym odcieniem zieleni, zdecydowaliśmy podróżować dalej turystycznym pociągiem, polecanym na prawie każdym blogu o podróżach. Pomimo prawdziwie urokliwych krajobrazów, musimy przyznać, że nie był to najlepszy wybór ze względu na nieznośnie długi czas podróży i średnio wygodne siedzenia. Ale prawda jest też taka, że byliśmy wykończeni po podróży po Indii, co nie poprawiło naszych humorów.
W drodze pomiędzy Kandy, gdzie spędziliśmy jedną noc, a Dambulla, zwiedziliśmy sierociniec dla słoni: The Millenium Foundations.Facebook

W miejscowości Dambulla zobaczyliśmy słynną świątynię buddyjską zbudowaną na szczycie wielkiego kamienia oraz pięć jaskiń. Już przy wejściu widać było wielkiego złotego Buddę o wysokości 30 metrów, patrzącego w dół, wyglądającego jakby nam się bacznie przyglądał.
W jaskiniach podziwiać można było liczne obrazy z wizerunkiem Buddy i innych bóstw. W pierwszej jaskini trafiliśmy na 14 metrową rzeźbę Buddy wykonaną w kamieniu.

Jest to miejsce święte, więc buty muszą pozostać na zewnątrz. Zapłaciliśmy komuś jednak kilka rupii, by zaopiekował się naszymi butami z obawy przed małpami, które podobno lubią je podkradać.

W środku nie wolno było robić zdjęć stojąc tyłem do Buddy, o czym przekonaliśmy się, gdy ochrona poprosiła nas o wykasowanie wszystkich zdjęć z wnętrza.

Trzecim miejscem, w którym zatrzymaliśmy się podczas naszej wyprawy była Sigiriya, zabytkowa forteca zbudowana w prehistorycznym ogromnym kamieniu otoczona bujną roślinnością. Jest ona wpisana na listę UNESCO.

By dotrzeć na “szczyt” tego kamienia musieliśmy pokonać niezliczoną ilość schodów oraz przejść przez zaimprowizowane mosty. Po drodze wyrzeźbione w skałach były fragmenty historii kraju.

Na szczycie krajobraz zlewa się z ruinami pałaców, basenów i ogrodów. Cudownie. Ale uwaga! Nie jest to miejsce dla osób z lękiem wysokości!

Nasz ostatni postój, z serii tych związanych z kulturą, zrobiliśmy w Polonnaruwa. Zwiedziliśmy tutaj ruiny miasta uważane za absolutną archeologiczną perłę. Miasto to zbudowane zostało przez pierwszego władcę, a następnie podbite i zniszczone przez Hinduskiego króla i jego armię.

To tam oglądaliśmy liczne Stupy i Dangoby, czyli miejsca gdzie przechowywane są buddyjskie relikwie.

Jest to magiczne miejsce z wieloma rzeźbami Buddy i licznymi ołtarzykami.

By zakończyć nasza wyprawę w dobrym stylu, kąpiel w Morzu Indyjskim była obowiązkowa. Spędziliśmy w sumie trzy dni na plaży Passikudah w Kalkudah. Jest to piękna plaża, nadal niezbyt popularna, która została totalnie zrujnowana podczas tsunami w 2004 roku.

Wiele więcej moglibyśmy pisać o tym cudownym pobycie w Królestwie Sri Lanki…

Chcielibyśmy podziękować Renato i Magdzie za możliwość podzielenia się z wami kawałkiem naszych podróży. Mam nadzieję, że będą oni nas nadal inspirować do dalszych wielkich wypraw.

António i Marta